Substytucyjność i komplementarność czynników produkcji. Przykłady funkcji.

Substytucyjność

Substytucyjność to zdolność czynników produkcji do zastępowania się nawzajem w procesie produkcji. Czynniki są substytucyjne, gdy wzrost ilości jednego z nich powoduje spadek ilości drugiego.

Przykładem jest funkcja Cobba-Douglasa, która przedstawia zależność produkcji od zasobów pracy i kapitału.

Funkcja Cobba-Douglasa:

gdzie:

• – wielkość produkcji,

• – współczynnik technologiczny,

• – nakład pracy,

• – nakład kapitału,

• i – parametry określające elastyczność produkcji względem pracy i kapitału.

Komplementarność

Komplementarność to zdolność czynników produkcji do uzupełniania się nawzajem w procesie produkcji. Czynniki są komplementarne, gdy wzrost ilości jednego z nich zwiększa produktywność drugiego. Przykładem może być maszyna, która nie może działać bez prądu.

Przykładem jest funkcja produkcji Koopmansa-Leontiefa.

Funkcja Koopmansa-Leontiefa:

gdzie:

• – wielkość produkcji,

• – nakład pracy,

• – nakład kapitału,

• i – współczynniki określające proporcje, w jakich czynniki produkcji muszą być używane.

W tej funkcji produkcja jest ograniczona przez czynnik, którego brakuje najbardziej, co odzwierciedla pełną komplementarność czynników produkcji.